1. Surları onardığım, gediklerini kapadığım haberi
Sanballat'a, Toviya'ya, Arap Geşem'e ve öbür düşmanlarımıza ulaştı. O sırada
kapı kanatlarını henüz takmamıştım.
2. Sanballat ile Geşem bana haber göndererek, "Gel, Ono
Ovası'ndaki köylerden birinde buluşalım" dediler. Bana kötülük yapmayı
düşünüyorlardı.
3. Onlara haberciler göndererek, "Büyük bir iş yapıyorum,
gelemem" dedim, "Yanınıza gelirsem işi bırakmış olurum; niçin iş
dursun?"
4. Bana dört kez bu haberi gönderdiler, ben de hep aynı yanıtı
verdim.
5. Sanballat beşinci kez aynı öneriyle habercisini gönderdi.
Habercinin elinde açık bir mektup vardı.
6. İçinde şunlar yazılıydı: "Çevredeki uluslar arasında
Geşem'in de doğruladığı bir söylenti var. Sen ve Yahudiler ayaklanmayı
düşündüğünüz için surları onarıyormuşsunuz. Anlatılanlara göre kral olmak
üzeresin.
7. Yahuda Kralı olduğunu Yeruşalim'e duyurmak için
peygamberler bile atamışsın. Bütün bunlar kralın kulağına gidecek. Onun için,
gel de görüşelim."
8. Ona şu yanıtı gönderdim: "Söylediklerinin hiçbiri
doğru değil. Hepsini kendin uyduruyorsun."
9. Hepsi bizi korkutmaya çalışıyorlardı. "İşi
bırakacaklar, onarım duracak" diye düşünüyorlardı. Ama ben, "Tanrım,
ellerime güç ver" diye dua ettim.
10. Bir gün Mehetavel oğlu Delaya oğlu Şemaya'nın evine
gittim. Evine kapanmıştı. Bana, "Tanrı'nın evinde, tapınakta
buluşalım" dedi, "Tapınağın kapılarını kapatalım, çünkü seni
öldürmeye gelecekler. Gece seni öldürmeye gelecekler."
11. Ona, "Ben kaçacak adam değilim" dedim,
"Benim gibi biri canını kurtarmak için tapınağa sığınır mı?
Gelmeyeceğim."
12. Anladım ki, onu Tanrı göndermemiş. Bu sözleri bir
peygamber gibi, benim kötülüğüm için söylemişti. Toviya ile Sanballat onu satın
almışlardı.
13. Bu yolla gözümü korkutup bana günah işleteceklerini
düşünüyorlardı. Böylece beni kötülemek için ellerine fırsat geçmiş olacaktı.
14. "Ey Tanrım, Toviya'yla Sanballat'ın yaptığı kötülüğü
unutma" diye dua ettim, "Beni korkutmak isteyen kadın peygamber
Noadya'yla öbür peygamberlerin yaptıklarını da unutma."
15. Surların onarımı elli iki günde, yirmi beş Eylül'de bitti.
16. Bütün düşmanlarımız bunu duydu, çevremizdeki ulusları
korku sardı. Böylece düşmanlarımız özgüvenlerini büsbütün yitirdiler. Çünkü bu
işi Tanrımız'ın yardımıyla başardığımızı anladılar.
17. O günlerde Yahuda soylularıyla Toviya sık sık
yazışıyorlardı.
18. Birçok Yahudalı Toviya'ya bağlı kalacağına ant içmişti.
Çünkü Toviya, Arah oğlu Şekanya'nın damadıydı. Oğlu Yehohanan da Berekya oğlu
Meşullam'ın kızını almıştı.
19. Soylular Toviya'nın iyiliklerini bana anlatıyor, benim
söylediklerimi de ona iletiyorlardı. Toviya beni yıldırmak için sürekli mektup
gönderiyordu.